KRAL SOFRASIAl mektuplarını, Ver resimlerimi, Ben buldum; Ayrılıkmış gerçeklerimi. Yutkundum olmadı, Hasretin aşka gücü yetmedi, Kötü bitti bu masal, Bir zalim böyle istedi. Duraksamadan gitti, Beni acılara itti, Artık canıma tak etti, Bu vefasızın gücü bana yetti. Kral sofrası kursanda, Her saat arayıp sorsanda, Artık kollarıma koşsanda Vakit geçmiş,aşk unutulmuş. Aşkta güzel görünürdün, Matemlere beni sardın, Tüm her şeyim,renklerimdin, Tüm gerçekleri yalana döndürdün. Bana bahar yok artık, Sarı renklere alıştım, Mutlu hayalleri bıraktım, Acılara kanat açtım. Benim olmadan gidişin Benim olunca gidişinden Daha hayırlı oldu ; Duygularımın,aşkımın katili... Aşklar her zaman ;Kuş sesleri gibi güzel olmalı. o2 mayıs 2o17 mersin salı 1o.o5 |