YOL GARİP
Dünyada gariplik bitmek bilmiyor,
Dünya garip, hava garip,yol garip. Gözümün yaşını kimse silmiyor, Hayat garip, insan garip,kul garip. Kadının yanında gülün adı yok Mahkemede şimdi bilen kadı yok Sofrada sunulan balın tadı yok, Sofra garip, petek garip,bal garip. Hasta yatağında yatamaz oldu Azrail gelince gül benzi soldu Gözlerime yine kanlı yaş doldu, Yaşım garip, başım garip,sal garip. Çat kapı misafir geldim diyenler Kış gününde beyaz takım giyenler Ağacın dalından meyve yiyenler, Ağaç garip, meyve garip,dal garip. Üstümüzü örten kara topraklar Yaz bahar ayında açan yapraklar Şehidin üstünde duran bayraklar, Bahar garip, toprak garip,çöl garip. DOĞANAY’ım gökte uçuyor kuşlar Hak’kın huzurunda eğilir başlar Hilal gibi duran gözdeki kaşlar, Gözüm garip, yüzüm garip,hal garip. Kemal DOĞANAY |
Kalemin daim olsun
_______________________________Selamlar