Nöbet
Her gece nöbetteyim
Hayâlini kollayan Rüzgârla sohbetteyim Sabaha dek doymayan Deli dalga sesini Duyunca tez ürkerim O anda nefesini Üstümde hissederim Yıldızlarla oynaşır Seni gökte ararım Bazen ona ulaşır Öpüp, koklar, sararım Susmak bilmiyor rüzgâr Cümle âlem uykuda Bir dolaşan hayâl var Bir ben varım pusuda Şafak atar gün doğar Çekip gider hayâlin Ardından biri ağlar İşte budur ahvâlim İbrahim Taşdemir |