Dindar
Ben inanıyorum demek mi ’’inanmak’’?
Ben şahid oluyorum demek mi? Yoksa inanmak mı hem de gönülden! Her dilde bir ben var, Her sözde bir ben, Ve her gönülde yatıyorum Sadece inanıyorum, onun için yaşıyorum... Dindar, her gönülde bir ben var Ona tapıyorum, onun için yaşıyorum. Onu kazanıp ve onu seviyorum. Dindar her sözde bir ben var, her nefeste bir ben Her an gidecek diye korkuyorum Her solukta onu anıyorum Her bakışta ona bakıyorum Dindar her solukta bir ben ve her bakışta İnanıyorum, çünkü ben dindarım İnanmakta olduğum şeye, İnanmaktayım ama inandığım ve yaşamak için yaşadığım şeye Ben dindarım, Ben insanım, Herkes gibi, Ve inanmaktayım... |