İNSAN

Şu dünyaya geldiyse bir insan
İyi gün de görür kötü gün de.
Çaresiz dertler çektiyse insan
Çeken de sever “Çektiren” de.

İçi dışı bir doğruysa insan
Hakk’ da sever yarattığı Halik da.
Çilelere sabrettiyse insan
Allah da sever sabreden Eyyub da.

Allah’a kul olduysa bir insan
Resul de sever gelen nesil de.
Kur’an’a hadimse her bir insan
Alem de sever “Levh-ü Kalem” de.

Sırrı sağlam ağzı sıkıysa insan
Bilen de sever sırrı veren de.
Bu insanla yoldaysa bir insan
Gelen de sever yolda giden de.

Acıyla yoğrulduysa bir insan
Acı da sever acıyı “Veren” de.
Ya Hakk deyip doğrulduysa insan
Dert de sever derdi “Bitiren” de.

Çile gülünü derdiyse insan
Gül de sever gülü “Derdiren” de.
Çile de Hakk’a erdiyse insan
Eren de sever “Erdiren” de.

Sami sen de olduysan bir insan
Olan da sever “Olduran” da.
Doğru yolu bulduysa bir insan
Bulan da sever “Bulduran” da.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)