EDEBİYAT
Asıl yük olan biziz
Şu aziz dünyaya Can yakan hepimiz Küresel olan döngüye. Bir var oluyor Hiç yok değil Ama uçup gidiyor Nerden olduğu varsayım. Ah cızırtı geldi Kalemin ucundan Kırıldı gitti ümitlerim Yazı da kaldı edebiyatım. Ruhumu mücellet etmişler Kıblemi aşka çevirmişler Zaman makinası icat olsa bile Bahtım hiç açık olmazmış. Görmeye lüzum var olsa Kırpışan kanatlar çırpınsa Zevkime sefalar verseler de Fikrim sabit gönüm sende. |