BİZ İNSAN OĞLUYUZYandı yüreğim oldu bir ova Hasreti yüreğimde sanki bir yara Gülmek haram oldu koca çınara Kader girdabında boğdular beni Yüzüm gülsede kalbimde yara Uyuşdu beden ahuyla zarda Şükür muhtaç değilim kurru soğana Kader girdabına attılar beni Her dilim ekmeği dostla paylaşdım Yüce dağlar aştım ovada şaşdım Bir bir kurudum meyve veren ağaçdım Kader girdabına attılar beni Biz insan oğlu çığ süt emmişiz Allahdan gelene kader demişiz Düşünce dara dua etmişiz Şimdi bir başıma koydular beni Gören gözünle harama bakma Günaha giripde kendini yakma Yalan dünya malını kalbine sokma Bu dünya yalan gerçeğini düşün Tevekkül ette dininle yaşa Şeytana uyupda dininden çıkma İblise kanıpda harama bakma Unutma dünyada baki değiliz Kamil KARAAĞAÇ. 29. 4. 2017- 269 |