Tutsak
Gözlerinde gittim ölüme
Gözlerinde boğuldum ben Dipsiz bucaksız maviliklerde Bak penceremde , Son demlerinde güneş Son elveda der çocuk Ay karanlık Yine sen gelirsin aklıma Bitmek bilmeyen hasret Çağırır beni gözlerin ölüm kuyusuna Aklım sende tutsak Sense sevdiğin kişide Bak bahar oldu memlekette Sen yine yoksun Boynu bükük çiçekler Görmeyeli yüzünü unuttum Geceyi bekliyecem Rüyamda görücem seni Elimde bir battaniye Pencerenin önünde Güneş battı batıcak Yastığım çağırır beni Orada söyleyecem sevgili Seviyorum seni Ölesiye Melih Tinaz |