İnsan hayatı sanki bir tiyatro sahnesi ve tek perdelik bir oyun gibidir. Doğumla birlikte perde açılıyor, ölümle birlikte ise kapanıyor. Hayatın içinde yaşananlar da bunu yansıttığı için aldım kalemi elime, bu satırlar ortaya çıktı.

Doğru ve yanlışta bir ince perde,
Bazen ayırt etmek çok zor oluyor!
Bu incelik belki düşürür derde,
O zaman gözleri yaşla doluyor!

Sevip sevmemeyi ayıramadı,
Kendini oradan sıyıramadı,
Bir türlü nefsini doyuramadı,
Bağında gülleri bir bir soluyor!

Hayatta her zaman var bir incelik,
Bağrında açılmış büyük bir delik,
İlacı kalmamış bitmiş üstelik
Derdinden saçını nasıl yoluyor!

Kaçmak, kaçmamakla bil ki yan yana,
Birçok insan karar veremez buna,
Olsaydı göldeki yeşilbaş suna,
Sıkıntılar gelip onu buluyor!

Tıpkı ömür biter kapanır perde,
Hüzün bulunmaz mı böyle bir yerde,
Duman eksik olmaz efkârlı serde,
Derin hayallere ondan dalıyor!

Dertli, kalem yazar, yürek dayanmaz,
Senin bu derdine hiç kimse yanmaz,
Ürkütme kuşları bir daha konmaz,
Şaşkınlıktan acı acı gülüyor!

ERDEMLİ-21.04.2017-Cuma
Cafer AKSAY