Can dedim
Uykusuz gecelere sardım düşünceleri
Güzellikten ne varsa yüreğimi bağladım Dostluğun can özüne kurdum düşünceleri Mürşidim kainattır bire gönül tığladım Aynasını bulmayan özden uzak çuldaymış Gönülden gönüllere giden tek yol soldaymış Derde derman aradım dermanım bir kuldaymış Ben bende noksan idim ziyademe ağladım Sağım solum yalanla riyayla dolup taştı Kendini bilmeyenler yolun tersine koştu Fikirler çekilmiyor dara fikride boştu Bilinmeyen gerçekle ciğerimi dağladım Bacı gardaş edindim can dediğim canları Gönüller mekanımdır ne yapayım hanları Dilimin eksenine almam ters yazanları Sinemdeki varlıktan dostlukları sağladım Herkesi sanma sakın senin gibi düşünür Akıllarda neler var kim bilir ne eşinir Seni sende sormaya kendileri üşenir Gönlümün süzgecinde elenerek çağladım Edep erkan demişim geçmişten geleceğe Canımı kurban etim aslım da bir gerçeğe Feleğin törpüsüne dayanır mı ki eğe Hayatımın çarkına şu ömrümü yağladım Not: Eğe:Göğüs kafesini oluşturan, arkadan omurgaya, önden de göğüs kemiğine eklenen uzun, yassı ve eğri kemiklerden her biri, kaburga. |