NisanGel yağmur yağıyor Biraz ıslanalım mı beraber Su ağırlaştırırmış bedeni Belki biraz üşürüz belki de hafifler Her taraf çimen çiçek Rüzgar salladıkça dalları Dökülüyor düşen tomurcuk kokuları Ay Nisanmış Nisan insanmış Hüznü hazan geçti yine gelecek Yaz kalır unutma içre satır arası Bir taş kafalı eskici mekanı açmış Taş plak çalıyor eskilerden sıra sıra Baktım hiç eski yok hepsi nevbahar Mevsimler gülümsüyor kıs kıs fiskos Sırasını şaşırmadan akıyor zaman O hain o sinsi o his ettirmez edasıyla Yüzleri yüzledim belki de yüz yüz Ne çok benziyorlar sana bana Gel yağmur yağıyor biraz ıslanalım Ay Nisanmış Nisan insanmış |