Aşkımı her seferinde, eyledin ret,
Dedim ki;” Şu beni al, alda yönet”
Sevgili demedin, etmen meşveret,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

İşin aşka, asla rıza göstermemek,
Sevgi kavramını, özümsememek,
Ön yargısız kararlar verememek,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

Eski benim! Sanırsın, pilim bitmiş,
Hayır, aşkın, dip, uçuruma itmiş,
Sade, şıkır şıkır oynamam gitmiş,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

İnsanlar göründüğü gibi değildir,
Kiminin özü düzdür, kimi meyildir,
Sanıyorsun aşkımı sen de siyildir,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

Malikânemin sahibini kim vermiş,
Bir de, her anı onun lehine sermiş,
O da, kafeste ki bülbülünü yermiş,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

Düşünürüm değer, her hale dayan,
İsterim, bencillik rüyasından uyan,
Güneş gibi doğsan, hayata her an,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

Aşkın külçe külçe altın bana göre,
Emek verdim, ilmik ilmik öre öre,
Kendimi bir anlatamam, sen köre,
Boyun eğer din oysaydı hikmetim,
Yok tabi, gösteremezsin cennetim…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.