KALBİNLE KAL CANIMVarlığında yaşam bulmuştum, Uzak duruşun yeniden bir kez daha Yıktı. Bunun adı kaderden başkası değil, Seni ıraklardan severken Mutluydum. Kaderin bir oyunu olduğunu, Senin soğukluğunda bir kez daha Anladım. Bilemedim nerede yanlış yaptım, Ben susarken daha mutluydum. Sevdiğimi itiraf ettim inan canım Pişmanım. Biliyormusun artık ben geceye de, Gündüze de küskünüm. Kalbinin dolu olup başkası için Attığını hesaba katmadan, Otuz yıllık sırrımı söyledim İnan pişmanım sevdiğim. Şimdi yokluğuna yeniden Severek gizlice alışmak var. Bitap bedende yorgun beyinde Şimdi seni yokluğunda bile seviyorum Yeter ki sen kalbinle mutlu ol. Rcp.Kahvecioğlu |