UtanıyorumHayat insanlara ne kadar da acımasız Savaşlar ne kadar yoksul ve çaresiz Ağıtlarla süslenen destanlar Bir çoğu çocuk, toprağa sarılmış insanlar Başım öne eğiliyor, utanıyorum Mutluluğu hak etmeyecek ne yapmışlar Oturmuş düşünürken, Bazı soysuzların rant kavgası Gözümün önünden geçen çığlıklar Artık yeterdiyen haykırışlarım Tükenmişliğimin verdiği utanç Başım öne eğiliyor utanıyorum Zaman merdivenlerini tırmanan insanlar Televiyon kanallarının yönlendirdiği bizler O cicili, bicili elbiseler içindeki onlar Bize neyi anlatıyor Oturmuş düşünürken, Ansızın her taraf kan revan Boyaya batmışcasına, ıslak yapışkan Savaşı yansıtıyor, yeter diyen haykırışlarım Tükenmişliğin verdiği utanç Başım öne eğiliyor, utanıyorum Savaşlar olmasın diliyorum, tüm kalbimle Ve haykırıyorum yeter Utandım,utanıyorum.. 12.12.2006 Ant. Orhan Eren Uncu |