Duy feryadımı
Sayfalara sığmaz oldu dertlerim
Bilmem hangi kelimelerle dökeyim. Bir tebessüme hasret yüzüm,nasıl güleyim Çaresizce, yoluna bakıp bana gelecek adımlarını hayal ediyorum . Geçmiyor zaman sensiz,tutsak kaldım bir bilinmezde Ölüm gibi üzerime çöktü karanlık. Ruhuma kadar ilişti sızın,dile getiremiyorum Bu sessizlik artık beni korkutuyor. Duy feryadımı Tanrım,çürüyorum bu hasretle Dağa-taşa,tüm insanlara haykırıyorum bu acıyı Haykırışlarım duyulmuyor,sesim de kimsesiz kaldı Ölsem de kurtulsam diyorum,buna gücüm yetmiyor Bahar gelmiş coğrafyama ama ben güz yaprakları gibi sararıp durdum Çekilir mi bu dert, biter mi hiç şilep yaramdan Ömrümden son takvim yaprağı da düştü düşecek Yitirdim umutlarımı,bir umudum sendin. Ey ömrümün yangın yeri,sevdamın kor ateşi, Ben seni sevmekten vazgeçmedim,bana uçurum olsa da gözlerin. Sen beni sevmemeye dur,ben sevdan için Ölümü koynuma alıp,hayatıma derin bir çizik atacağım. Mehtap |
Dost gönülden sunulan şiirin duruşu ve anlatımı gayet güzel…
Canı gönülde kutlarım…
………………………….. Saygı ve Selamlar…