PRANGALARUzaklarda bir yerlerde Bir çocuk ağlıyor sessizce Fayları kırılıyor içimin Yıkılıyor ne varsa üzerinde İskambil kâğıtlarından evlerce… Çocukların yarınlarını Buladılar zifte Gün, doğmak bilmiyor bir türlü Öyle ayarlandı dönenceler Vakit hep gece… Martılar çığlık çığlığa sahilde Hüzünler düğüm düğüm yüreğimde… Eski kara trenleri özlüyorum Sarsa beni kara dumanlarına Sonra savursa bilinmez iklimlere Alıp başımı gidesim geliyor İki damla yaş süzülüyor kirpiklerimden İzin istemeden İnsan İki damla gözyaşı kadar bile özgür değilken Ne zordur prangalara katlanmak Ve ne zordur isteyip de gidememek Kendinden… |
Gönül coşkunuzu kutlarım…
Çok beğendim…
….............................. Saygılarımla selamlar.