İnsan üzerinde, aşkının tasvirinin estetik önemi,
Yürek büyüklüğü ölçüsünde güçlü, aşk kırıntısı,
Çözülmüş, başıboş, halatı kopan sandal değil,
Ocak başına uzanan kedinin, çoğalan mırıltısı…

Neşenin azıcık fazlası, hangi zindanında gizli,
Sonbahar yaprakları gibi, döküyor ömrümü,
Her seferinde sabun gibi elerimden kayıverir,
Umudumu savurur deste deste, ve de gönlümü…

Çekici yüzünün ışığını akıtır, yanağının sırtına,
Yüreğimin ötelerini tutar, o gamzelerinin elleri,
Yüzünü yıldızlar da seyrettim, bir çok defadır,
Gördüm semada gamzeleri, evet, yıldız gülleri…

Gamzeleri girer rüyalarıma, tıpkı yanağının ki,
Uykumda yüreğim, serçe, aşkın dalına tutunan,
Beynimi dolduran yüzü, türlü türlü kır çiçeğim,
Olaydı keşke rüyam gibi, ansızın yerine konan…

Bir yüzüm yalnızlığa, diğer yüzüm ateşe dönük,
Yazı tura atsanız da, yanık kokulu bozuk para,
Kuşatan acısı, beyinden bıkmış, iliğime sızıyor,
Oldum, kenarı kıvrık kitap, acı dolan kumbara…

Güç olan, zor olan, alıcıyı bir harekete geçirme,
Kurumuş yüreğe, sönen gözlere sürme çekmek,
İçimin her köşesi, alev alev tutuşmuş, göremedi,
Doyulmaz gökyüzü mavisine, kızıl rengi ekmek…

Yüreğimde, her odada, güneş gibi doludur hep,
Hazzını yaşattı aşkı, takıldım çokhoş ışıklı izine,
Yarin hayali karşımda durur, bir bulanık seldir,
Alıştım zamanla, karşı duran eğrisi ne, düzü ne…

Elinde ufaladığı, çatırtılara karışan, yürek benim,
Bağlı oldum ipe, daha sıkı sarılı, yok aşkı tepmek,
Beni dolduran, aşk tenli kokulu, gamzeleri var ya,
Sap sarı papatya değil, o yakıcı, o Güneşi öpmek…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.