Yetim yüreğim..
Senin şu vefalı kara bahtını
Kimse anlayamaz yetim yüreğim Kırıp’da geçtiler gönül tahtını Her dertte sen oldun yetim yüreğim Kara bulut çökmüş her gün başına kirikler gölgedir kara kaşına Daha değmemiştin yirmi yaşına Saçlarını yolun,yetim yüreğim.. Gençliğin yok oldu hazanmı geldi Vefalı yüreğin kör kurşun deldi Her gün ağlıyorsun gözlerin seldi Yaprak gibi soldun,yetim yüreğim.. Geride bıraktın kocaman yıllar Kırıldı dalların kalkmıyor kollar Sonu görünmüyor uzundur yollar Sevgisiz kaldın sen,yetim yüreğim.. Bazen dolu bazen yağmur yağardı Sabah şafak söker güneş doğardı Yaş kemâle erdi saçın ağardı Hayallere daldın,yetim yüreğim.. Vahap"bu ömrümüz nasılda geçti Bin derdin var idi bir daha açtı Çırptı kanadını kuş olup uçtu Bir köşede öldün,yetim yüreğim... Vahap Ünsal..27/03/2017.. Bu nacizane şiirimi seslendirip yorumlayan.çok değerli Dr.şair ve yorumcu funda sağlam hanımefendiye Çok teşekkürler ediyor.selam ve saygılarımı sunuyorum.. |
Gönül imbiğinden damıtılan aşk, ayrılık, özlem ve sitem damlalarıyla çok duygulu şiirler kaleme alıyorsunuz. Her şiir kendi bestesini içinde taşıyor.
Okunup analiz edilip ilham alınması gereken sanat ve edebi değeri çok yüksek şiirler için tebriklerim, sevgi ve saygılarım, şiir ve gönül sayfanızadır.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.