Söylesem kuşlara aşkımı anlatırlarmı sana
Söylesem rüzgara kokunun getirirler mi bana
Ben seni çok sevdim Anlasana
Öyle ya ben gibi sevmedi kimse seni değilmi
Ama Anlatamadım sana
Utandım yüzüme dargın bakma diye
Oysaki ne çok sevdim seni bir bilsen
Gözlerine muhtacım
Karanfil kokuna
Ayın seyredişi gibi endamına
Serçeler gibi sesine muhtacım
Oysaki içimde yanan ateşi bir bilsen sevgili
Derimki seni sevdiğimi
Allah’tan senden benden başka kimse bilmeyecek
Söz verdi arkadaşın biri
ölünce sevdiğimi söyleyecek
Hikâyenin biri
Üzülme
Kabirde adını yazıcam musala taşına
Bir bilsen seni nasıl sevdim sevgili
Ne çektiğimi bir ben bilirim birde şu yüreğim

Her gece adını yazarım başucumdaki buğulu kör pencereye
Gün ışığıyla silinir ben yine yazarım
Anlatamam sana seni kelimeler yetmez ki
Ne çaresizlikmiş ya rabbi bu sevgi
Yine güneş doğdu bir görsen rengini
Martılar şarkı söyler
Ağıt yakar içlerinden biri
Derim ki o niye sevdi seni sevgili
Sen onu sevdin diye sevdi seni
Oysaki ben nasıl sevdim seni
Mütevazi ol kırma kimsenin kalbini
Mübalağa yap bana ben sevdim bazen seni
Bu derde düştüm düşeli
Ne anlarım kendimi nede halimi
Öğüt verir akılsızın biri
Oysa ne anlar akılsızın dili
Elimden kalem düşmüyor bir çare gönül evi
Yazarım adını gördüğüm günden beri
Bir ses geliyor kapı aralandı
Gelen gaipten biri
Haber getirmiş gecenin bir vakti
Üstümde ecel teri
İçimde sevda yeli
Derki gel gidelim
Kabirde seni bekler biri
Bilmez gayrı gönül senden başka birini
Sordum bekleyen kim dedi senden biri
Kamıştan dam cıvıldar tamda yeri
Üstü mektep altı sevda yeri
Oysaki sevdiğim muallim biri
Tutun elimden götürün ne olur beni
Bekleyemem onsuz bir an her yanım deli
Bir ninni gibi gelir suyun çağlayan sesi
Sanki adını söyler rengi mavi
Aksın can evimden söndüremez
Vallahi gönül kor evi
Seni bekledim hasretinle yandım
Sevmeye kıyamadım ben seni
Söyleme dersin ey muallim
Gönül alışmış bi kere ne çare
Olsun sen ol hasretim
Çilem,derdim,ekmeğim, tuzum, ol
Ama sen ol
Yalnızlığın nasıl acı verir insana bilemezsin
Gel sen ol gel
Rüzgar ol gel
Ezanım ol gel
Kapıyı çalan ecelim ol gel
Ölüm meleğim ol gel
Bekletme beni gayrı bu hasretlik çekilmez
Sema da uçan gönül ayrı bi hoş
Bunlar yetmezmiş gibi
Fanilik derdi ayrı bir boş
Ne yapsam bilinmez
Kafiye Redifler hayatla örtüşmez
Baktığım her yerde sen
Her nefeste kokun
Gözüm gözlerinde kalmış her anım sen
Seni sensiz yaşıyorum ben öğretmen
Nasıl bir çaresizlik içindeyim sen düşün
Gizli sevdam beni benden almış alışılmaz bir haldeyim
Kendi kendime anlatırım ben seni
Gözün saçının her telini
Mümkünatı olsa unuturdum seni
Olsun senin için denerdim be sevgili
Kapı ardında kayıp Günlerim geliyor aklıma
Her yeri delinmiş kalbim
Öyle bir sarkaç içindeyim ki
Kalbim sana çeker beni

Melih TİNAZ