Hani
ellerimizin kavuştuğu
gözlerimizin konuştuğu dudaklarımızın kenetlendiği tenlerimizin uyuştuğu her zamanki sözleştiğimiz yerde olacaktık hani ne çabuk unuttun daha dün gibi hatırlıyorum hani hiç bitmeyecekti aşkımız hani söz vermiştin on yıllar geçsede günbatımında yüreğimize ses olan şiirlerde gecenin karanlığında nefesimize can olan düşlerde gün aşırı gülüşlerde buluşacaktık seninle hani nerde söz dinletemediğin yüreğinde kapandımı perde |