Kurtar Beni Meleğim
Anlamsız dünyanın çıkmaz sokaklarında
Kaybettim kendimi Acılar okyanusunda… Her mevsim buzul Güneş siyaha boyandı Ölümü öldürdüm Milyonlarca kez içimde… Adımı da unuttum Kendimi de… Bir tek sen vardın Adın çakılıyıydı benliğimde… Suçlana suçlana Suçlu oldum dünyada… Her kavganın sebebi ben Her fırtınanın rüzgarı ben Ben neymişim vay be… Vayyy… Kurşunlar sıktın duygularıma Çiçekler attım diyerek… Yerlerde süründüm Ayaklarına kapandım Olmadı… Nefret ettim kendimden de Sevgimden de… Dünya imtihan dünyası Bense bu imtihanın neresindeyim bilmiyorum. Her gün yavaş yavaş Ve tarifsiz acılarla ölüyorum… Denizlerde boğulmuşçasına Hayat beni boğuyor… Çok dardayım Çok darda Kurtar beni meleğim… Yılmaz Çelik |
Kutlarim güzel şiiri...