El EleAçmak istiyorsan sen bu yarayı El ele açalım el ele gel gel Bu aşkın içinden akla karayı El ele seçelim el ele gel gel Kabahat ne senin ne de benimse Varlığın canımsa özün tenimse Şu yüce dağları görmeden kimse El ele geçelim el ele gel gel İnce bir vedayla, baharı, güzü Bırakıp kenarda, bayırı, düzü İşte sen, işte ben, işte gök yüzü El ele uçalım el ele gel gel Bir yere toplayıp sözü, cümleyi Raflardan indirip, tozu, çömleği Giymek istiyorsak biz bu gömleği El ele biçelim ele ele gel gel Geceli, gündüzlü ortalık pakken Fırsatımız varken, gülmemiz hakken Kalbimiz temizken, yüzümüz akken El ele kaçalım el ele gel gel Murat Demir |