Barışmadan
Kalp mülkünde sen vardın ondan iyi tanırdım
Aynı kan aynı tenle tek idik konuşmadan Birlikte doğmuş gibi ruh ikizi sanırdım Gönüller havuzunda yürekler sarışmadan. Bir rüyada görmüştüm dedin sevda ezeli Özgürlük çok güzelmiş ilmekleri çözeli Duygularım karıştı beraberce gezeli Uyku sona ermekte ben yare alışmadan. Adres vermesen bile dehlizlerde arayım Karanlıkta karşında heykel olup durayım Utanıp sıkılmadan adın nedir sorayım Beni öksüz misali bırakma tanışmadan. Karınca ayak izi beni sana çekiyor Hayat sanki bir dizi seyrettikçe sekiyor Nefis soktukça bizi firak tohum ekiyor Sitem etme canana yüz yüze karışmadan. Koyulanı taşırır hayalin içi dolmaz Öyle duydum sevgili bedenle vuslat olmaz Gelen düzeltmek ister dünya kimseye kalmaz Küskünlük ömrü yedi ayırma barışmadan. 20.05.2014 Ahmet Çelik Ceyhan |