Köyde dört mevsim
Köyüm seni yine yada düşürdüm
Düşündükçe neler geçti şaşırdım Sac üstünde gevrek kete pişirdim Çayırlıkta kur sofrayı anlarsın Bağ bostanı evlek evlek dolaştım Kısmet dedim taş toprakla savaştım Ter dökmeye yorulmaya alıştım Tırpanı al çayırı biç anlarsın Kuzu meler nağme nağme dinlersin Dağ bayıra yayıp türkü söylersin Günler geçer yaz baharı beklersin Her şey senin sanma sonra anlarsın Bir bakarsın tarla çayır toplanmış Harman harman tığı tece çıkarmış Çay kenarı buğdayları yıkamış Değirmende un öğütür anlarsın Bulgur yarma dibek taşı dövülmüş Kışlık tezek kalak kalak örülmüş Tepeleri beyazlara bürünmüş Kış gelince sular donar anlarsın Mal koyunu aldık artık içeri Bahar için başlar yeni düşleri Şemistanda olsa köyün reçberi Sende bir yap görür duyar anlarsın 14/03/2017 |
Şiir karın doyurmaz ama gönül doyurur…
Şiir ruhun gıdası…
.................................................... Saygı ve selamlar..