DÖNECEKSİN SEN BANA...
Neydi o gidiş öyle, hiç ardına bakmadın
Dizine vura vura döneceksin sen bana! Şimdi dediklerimi kulağına takmadın Fikrini yora yora döneceksin sen bana!.. Uykusuz gecelerin mutsuz yataklarında Kesilen nefesinin panik ataklarında Senin için yazdığım şiir bataklarında Düşünüp kara kara döneceksin sen bana!.. Haklısın sen de canım sevilmekten sıkıldın Şu kalbimde müebbet aşk hapsine tıkıldın Şarkılardan silindin, resimlerden yakıldın Farkına vara vara döneceksin sen bana!... Yarı yolda kaldığın el atına binerek Diktiğin burnun ile Kaf dağından inerek Yükseklerde uçarken balon gibi sönerek Dağları yara yara döneceksin sen bana!... Hoyrat eller kırdıkça kanadını kolunu O çıkmaz sokaklardan değiştirip yolunu Beni tanıyor sanıp her Allah’ın kulunu Arayıp sora sora döneceksin sen bana!... Suç ise kabulümdür ben normalden çok saptım! Sevmekten de öteydi sana adeta taptım! Soracaksın kendine; ’Nerede hata yaptım? En başa sara sara döneceksin sen bana!... Pişman olduktan sonra bırakıp ağlamayı İpi koptuğu yerden yeniden bağlamayı Her tavizi vererek uzlaşma sağlamayı Hayaller kura kura döneceksin sen bana!... ...... Sağlığımda duymadın, ölüme saygı duyup Niyet edip ve hazır olan imama uyup Gönlünden koparsa da bir fatiha okuyup El-divan dura dura döneceksin sen bana!... .......... Dr. Ayşe İzci Coşkuner, 25/3/2017, ANTALYA |
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.