Yazdığım sadece bir hikayedir. Muhatabı yoktur,lütfen...

Bir çocuğun kalbi var orada
Mahzun,küskün
O kadar da kırılgan
Çabuk kanar gönlüm
Saftır yüreğim
Sevgiye muhtaç
Kanar,çabuk inanır
Böyleydim,insandım

Değişirmiş insan
Girince kurtlar sofrasına
Uyandırmışlar ellisinde uykusundan
Görmüş zavallı gerçek dünyayı
İçi pislik dolu,kokuşmuş
Çünkü hiç bilmezmiş ki o dünyayı
Sanırmış herkes kendi
Yaşadığı dünya değişmiş
Aslında dünya hep öyleymiş de
Zavallı hep kendi dünyasında yaşamış

Dünya sevinmiş kattım bunu da diye
Çirkefliğin içine
Kötüde olmamış
Görmüş gerçek yüzleri
En yakınları dahi olsa bile
Uyanmış uykusundan
Bazen bilerek kanmış
Karşısındakine gülerek
Çekememiş dünya içine
Uzaklaşmış,kaçmış
Öncesinde de yalnızmış
Etrafı dolu görünse de

Atmış gereksiz yükleri sırtından
Yine eskisi gibi yalnız yaşamış
Bu defa
Ne olduğunu bilerek dünyanın
Yine de çocuk kalmış
Saf kalbi hiç büyümemiş