İnsan!
Göründüğünden çoktur gizli sakladığında.
Laflarında yoktur o, vardır suskunluğunda. Menfaat önde gelir, her zaman yaptığında. Her şeye gıpta eder, kendisinde olsa da. Kimse ile ilgisi olmaz insandan kaçar. Görünüşte daima sahte sevgiyle bakar. Menfaati var ise karşında durmaz ağlar. Hiç dosttan yana olmaz düşmanınla el bağlar. İlgilenmez kimseyle herkes gönlünden uzak. Hiç farkında olmadan kurar kendine tuzak. Hayatın en güzeli doğru olup yaşamak. İnsan olan insanın özüdür doğru olmak. Hakikati saklayan bir sır küpüdür insan. Çözmek için insanı kalmaz insanda derman. Kendisinin bir işi var ise sana hayran. Güvensizlik içinde asaletsiz bir yaşam. Eşref-i mahlûkattır Rab’bim ilan eyledi. Olması gerekenler insanda geriledi. Budur ki insanlığın mahvının hep sebebi. O İnsandır Rab’bimin insan olan tasviri. Hakikati hep gizler hakikatler aşikâr. İkameti bataklık oradan öyle bakar. Hayallerin yerini alınca hakikatler. Hep meşrebi olmakta daima fesatlıklar. Yaşarsa insan olur acıları bilerek. Başkaların acısı bende olsun diyerek. Yükselebilmek için o yolda olmak gerek. İşte bunun yolu da insanca olabilmek. 24.03.2017 |