unutma bu günün tekrarı yok
nefes aldığın yaşadığın kadar varsın
yalan sevdalardan usandım artık
sevilmediğini sevdiğinde sen de anlarsın
kayıp gider ellerinin arasından
arkasına bile bakmadan canım dediğin
geride kalır sadece
mahzun gözler ve acı bir tebessüm
gözlerinden dökülür yaşlar ürperir için
kendini sorgularsın niçin dersin
cevapsız sorularda arka sokaklarda boğulursun
can evinden vurulursun
koşarsın peşinden vaz geçirmek istersin
uzaktan el sallar yorulursun

ayrılacağımız hiç aklıma gelmezdi
beraber çıktığımız yola bensiz devam edeceğin
nereden bilebilirdim ki
soğuk bir kış günü beni terk edeceğini

ağlama gözlerim gül sen de yüreğim
sen de sevdiğin kadar sevilirsin
git hadi artık bakma arkana
ama sakın şunu unutma
giderken yanında senin sandığın
emanet olan yüreğimi de götürdün
sakın üzme onu çok hassastır
alınır sözlerinden kanar için için
bir çığ tanesi gibi yanaklarımdan süzülür
kaçınılmaz son geldi artık
bak başladığı gibi bitti aşkımız
söyle mutlu musun ayrılık ödül mü şimdi...





Refik
24.03.2017
İstanbul