SENSİZLİKTEN
Bu bahar akşamında
Düşündüm, seni andım Kapı zilim çalınca Gelmişsindir sen sandım Koştum kapıyı açtım Anladım ki aldandım Kimse yoktu, öylece Boşluğa bakakaldım Dönüp elime raftan Bir kağıt kalem aldım Seninle yaşanacak Hayallerime daldım Seni anlatabilmek Seni yazmaktı derdim Seni tanısın bilsin Bütün dünya isterdim Kağıdım kalbim gibi Tertemiz bembeyazdı İstem dışı üstüne Elim ismini yazdı İsyan ettim aniden Kendime kızdım durdum Neden seninle değil Sensiz evde oturdum Karşıdaki duvara Bilmem kaç yumruk attım Galiba sensizlikten Ben aklımı oynattım Mihmail Çakmak |