Durma nazlım durma...
Durma nazlım ömür geçiyor durma
Diktiğimiz gül solmadan geliver İpek belikleri eyleyip burma Ak düşecek yıl dolmadan geliver Unutma ki kader dâima devgin Bu aşk bu dünyâda bize pek evgin Tutunacak dalım ölümsüz sevgin Umudumu yel almadan geliver Umûrumda değil tarağım tasım Sarıl da son bulsun özlemim yasım Tüm yüce varlığım sana mirâsım Ekinimi el yolmadan geliver Seni ilk gördüğüm o günden beri Hiç sönmek bilmiyor gönlümün hârı Zâten Kederli’yim geç kalma bâri Ecelime kul olmadan geliver (Kederli©Almanya, 19.07.2009) |