GÖNLÜMDEN GÖNLÜNERüzgârlar yarıldı ılıman hava Sana hasret olan kel kuldum dostum. Her an yaktı beni ısınan tava Gönlümden gönlüne yol buldum dostum. Rüzgârlar, hasretlik yokken içimde Sana söz yazacak hal yok gücümde Fırtına ağarttı ak çok saçımda Seni tanımadan kıl çuldum dostum. İhanet görmeden gelseydim sana Altın yüreğini alsaydım cana Rüzgârı yarardık olsak yan yana Doğduğum günlerde saf baldım dostum. Elimden yapıştın, kenara aldın Tekleyen kalbime sevgiyi saldın İdare etmeyen aklımı çaldın Yaralara sebep al kıldım dostum. Düzleri, enişi yokuş ettiler Yazları, baharı kar, kış ettiler Bülbülü yoldular baykuş ettiler Lekesiz gönlünden gül yoldum dostum. Dursunî aradı tutacak eller Hep asılsız çıktı laf eden diller Açılmadan soldu tomurcuk güller Nalbantlar elinde nal oldum dostum. Dursun Yeşil – 26/06/2007 |