HEYBENE BAK YÂRMadem ki gittin alıp başını, Çıkarıp ataydın heybenden, Gözlerinden ömür alan gözlerimi, Yüreğimin ne işi var sende, Ne işi var sende beynimin her hücresinin… Bedenimi bıraktın bende, Ağır havada boynu bükük iskelet, Kaldı kanı çekilmiş bedende, Dalından kopmuş solgun bir yaprak, Güzün gözünde kucak açmış toprak… Bomboş ellerim titrek birer yay, Hüzün bulutuyla güneş örtünmüş, Boğulmuş efkâr dumanında ay, Yıldızlar gökyüzünden firar, İdam cezasıdır verdiğin karar… Çıldırmış öfkeden masmavi Akdeniz, Suratımda patlıyor tüm dalgalar, Sahilde çakılmış kimsesiz ağacım, Kızgın saca düşen kar tanesi gibi, Eritiyor beni sensizlik acım… Yokluğunun yok şafağı sabahı, Canından çok sevmekmiş yâr, Bu saf yüreğin suçu günahı, Yıkılmış derbeder bu sevda kuşu, Sevgisi oldu ömrün yokuşu… |