Düşündükçe
Düşündükçe
Çok şeyi anladım Düşe kalka Hayatı anladım İyi ve kötü günde Dostlarımı anladım. Yağmur, kar, fırtınalar içinde, Doğayı anladım. Denizde yüzerken, Vücudumu anladım Karanlıklar içinde, Aydınlık arayan gözümü anladım Her ortamda korkmadan Dile gelen sözümü anladım Vermeyi öğreten Elimi anladım. Çok mutlu iken durdurmak istediğim. Zamanı anladım. A dan Z ye kadar, Alfabeyi anladım. Bir tek, Deli gönlümü anlayamadım. Artık anlamak da istemiyorum. Yorgunum, gerçekten çok yorgunum. Bildiğini yapsın, O da hayatı anlasın. Yansın, kavrulsun, aydınlık için. Tepelere savrulsun. O da düşünsün, tüm düşünenler gibi, Oturduğu yerde oturmasın üretsin diye. Düşündükçe düşüncenin içinde, Yarına düşlediğim aşklar gibi.... Hüseyin Çıplak |