Divane başımda yeller eserken

Seni duymuyordum, of oğul derken

Bana dediklerin, çekip giderken

Şimdi birer birer çıkıyor baba



Sana yoldaş gibi olamadım eş

Hep senin sırtından geçindim beleş

Ondandır ki içten bu dert, bu ateş

O gün bu gün beni yakıyor baba



Sen yokken çırpınıp ahu zarımla

Hala sürünürüm kalan yarımla

Seni düşündükçe gözyaşlarımla

İçimde şimşekler çakıyor baba



O eski oğlunu gel de gör şimdi

Bütün yelkenlerim yerlere indi

Ne kadar dert varsa sırtıma bindi

Yavaş yavaş beni yıkıyor baba



Seni bilemedim o zaman seni

Gözüm görmüyormuş asıl seveni

Şimdi pişmanlıkla ben inleyeni

Gelen kancasına takıyor baba



Meğer diken imiş gül sandıklarım

Terk ettiler, o gün inandıklarım

Ağıta döndükçe hıçkırıklarım

Eller dönüp dönüp bakıyor baba



Ne olur ki artık var olsa vefam

İş başa düşünce kalmadı sefam

Hele günden güne arttıkça cefam

Can bile canımı sıkıyor baba



Çare arıyorum derdime çare

Mülk desem kalmadı bir metrekare

Çulum delik deşik can pare pare

Ömrüm sel hızıyla akıyor baba



Saçlarım ağardı tenim sarardı

Gözlerim yoruldu ferim karardı

Artık günlerimin kalmadı ardı

Ecel nefesimi tıkıyor baba


Murat Demir