Güle Döndüm
GÜLE DÖNDÜM
Acizim şeytana gücüm yetmedi El açıp yalvardım suçum bitmedi Kulluğumu arz ettim kar etmedi Hazan görüp savrulan güle döndüm. Rabbimi ararım mecnun misali Nasip eyle şu aşığa visali Kullarına çok görme bu visali Hakk aşkıyla kavrulan kula döndüm. Ne güzeldir İbrahim gibi olmak Nemrut’un karşısında dimdik durmak Ateş yerine gülistana varmak Dostun od’unda sönen küle döndüm. Veysel Karani’m yollara koyuldu Dostun kokusu ta ordan duyuldu Geldi ama göremeden dönüldü Yar aşkıyla incelen tüle döndüm. Eyyub gibi sabr-u sebatla dolsam Yunus gibi Taptuk Emre’mi bulsam Efendimin yolunda yolcu olsam Gül’ün peşinde tozan yola döndüm. Yusuf’um değil ben kuyuya düştüm Tuzak kuran evlatlarıma küstüm Kanlı gömleğin gözüme sürmüştüm Yakup gözünde akan sele döndüm. Yelden istesem kokun getirir mi? Yılların hasretini bitirir mi? İstesem beni “Sana” yetirir mi? Gül’ün aşkından ;esen yele döndüm. Yunus; balığın karnında zikreder Arif olanlar bu hali fikreder Af diler, kurtulmayı muradeder Yunus zikrinde dönen dile döndüm. SAMETTİN ŞENKAYA (KUL SAMİ) |
Beğenerek okudum
Selam ve saygılarımla