ESMAM
Ey denizlerin hırçın kızı, ey bulutların gözyaşı
Sen engin ufuklarda açan gün ışığı İlkbahar sabahında tomurcuklanan kır çiçeği Asi rüzgârların, önündeki toz bulutu Güne kucak açan, güneş ey yanık ten Çizgi çizgi donuk yüz Alın teri, kül tablasındaki sönmüş son sigara Deste deste gül, avuç avuç ışık semada Ey kışın sıcaklığı, yazın serinliği Merhamet iksiri Ellerimde ilmik ilmik yaran Düşlerimde efil efil esintin Esmam, güneşin eşi Issızlığın kanayan yanı, Bir gülüşün ısıtırdı cihanı, yanardı bu evren Tutuşurdu alevler, Ah yeşil gözlerinde bin gökkuşağı barındıran çehre Nasıl essin bu rüzgâr şimdi? Güllü Ersoy |