ÇİVİLER
Kalıcı değil hiç bir mevsim ,
Kanımızı üşüten kış Yakıcı güneş ; hayat acıları , mutluluklar. Döngü yaklaştı yine : hafızalarda yıprandıran anıların üzeri çizilirken, Yen’i bir sayfadır baharla birlikte açılan . Paslı çivileri söküp atmalı , gönül duvarından : En değerli tablomuz ; onda asılı olsa bile. Tablonun ağırlığımıdır , çivileri böyle aşındıran ! Yoksa ! kıymet vererek seyredişimizi bize çok gören çivilermidir yerlerinden oynayan ! Her seyredişte ; tabloyu biraz yana döndürerek ; kendilerini ordan söktürmeye çabalayan . Nuran KARACA7:50 15.03.2017 |