sen her aklıma geldiğinde
siyah beyaz eski bir film gibi
birden karşımda beliriyor yüzün
o eski halimden hiç eser yok
içimi bir anda kaplıyor hüzün
sessizlik sarıyor her bir yanı
içim ürperiyor ellerim buz kesiyor
konuşamıyorum dilim lal oluyor
gözlerim kararıyor taş kesiyor bedenim
çok şey söylemek istersin susarsın konuşamazsın ya
bir şeylerin sen de farkına varır anlarsın
yapacak hiç bir şey yoktur sadece ağlarsın
çaresizlik içinde kalır kıvranırsın
buna yaşamak denirse işte o kadar yaşarsın
sen gittin ya seni unuturum sanmıştım
ve ben bir kere daha aldanmıştım
hasretin her yanımı sarıyor
sanki zaman bir anda duruyor
geceyle gündüz bir oluyor
mevsimleri ise hiç sorma
hazan onları da vuruyor
onlar da ben gibi soluyor
sen gittin ya
benden başka çok şey değişti
değişmeyen bir şey kaldı
o da sana olan duygularım
ve senle geçen o güzelim yıllarım
bizden geriye kalan tek hatıra
günlüğümde yazdığım senle dolu anılarım
her okuduğumda sen diye ağlarım
ne olur son ver artık yalnızlığıma
sorma sorgulama bırak her şeyi akışına
sen bakma benim nedensiz ağladığıma...




Refik
15.03.2017
İstanbul