GÖNÜL CEMRESİ
Kışımız soğukken yazımız sıcak
Üşüsün elimiz gönlümüz cemre Vefalı dostluğa açarız kucak Nisan çiçeğinden ömrümüz zümre Yürek serer iken dostun yoluna Katlanırız gelen bela cefaya Satmayız dostluğu madde puluna Değiliz alışık haksız sefaya Biliriz bizi biz eden unsuru Neyle nereye varılacağını Kendini bilmez işlesin kusuru Öğrendik engel yarılacağını Uzun vadeli ölçülü adımla Yolcusuyken yolun derdin taşıdık Uymadık nefse dünyevi tadımla Sırtta saplı okla yara kaşıdık İyiye tarafken haksıza karşı Verdik uğraşını bir ömür boyu Sevgimiz yapınca gül bunca arşı Kardeşçe dünyada kalmadı kuyu Beşeriz elbette vardı hatamız Hata kabullenmek ondan ders almak Etmeyip tekrar sevgiyken rotamız Bize yakışan dost safta yer almak M.Sıddık SOLMAZ |
Kutlu ve mutlu heyecanlı umutlar…
Şiirinizi çok beğendim…
………………………….. Saygı ve Selamlar…