Allah’ın ilk emri “Oku”ydu ama
Kız olunca cahil kaldın ey kadın!
Büyüdün eskiyle her yanı yama
Kaderinle yalnız geldin ey kadın!

Ananın kaderi kızda olurmuş
Kuldan utanılır, giden ölürmüş
Kocası evinde gelin kalırmış
Suçsuzken cezayı aldın duy kadın!

Sanki bu kaderi isteyip seçtin
Çeyrek asr ömürde altmışı geçtin
Hayatın zehrini elinle içtin
Acılar kalbinde öldün, vay kadın!

Anan, baban, kocan, evlat horladı
Hakkını aradın, herkes hırladı
Çektiğin ıstırap azmi harladı
Her gün gözü yaşlı oldun ey kadın!

Yaratan doğarken sana sormadı
Kalbinde yarayı kullar sarmadı
Ah çekip ağlarken kimse varmadı
Ahlı dua göğe saldın ey kadın!

Adil Allah bekler ceza zamanı
Ayırır o anda sapla samanı
Gören gözler görür çıkan dumanı
Cinsiyetten suçlu soldun ey kadın!

Güneş her gün aynı noktadan doğmaz
Bir gün eller kurur sana değmez
Dursunî sizdendir, cahili öğmez
Bilene başta taç güldün ey kadın!

Dursun Yeşil – 16/06/2007