DAMLA DAMLA KADIN
DAMLA DAMLA KADIN
Hayata yazılmış bir hikayedir kadın, Mahcubiyetin gölgesin de yaşayıp giden, Sevgi Onda damla damla filizlenir, Bir baharın ilk cemresidir kadın. Bir ana tadın da bir yâr adın da, Mehtaplı gece de aşkı yeniden sevdiren, Bir kumrunun sevda ya dalışıdır ebediyen, Adem’in Havva ’ya yanışı dır kadın. Her duyguya nefes,her derde devâ dır kadın, Hayat yolunda vazgeçilmez vefâ dır kadın. Türküler de sözdür,okyanus da kum tanesi, Aşık Veysel’in sazında giz dir kadın. Her mevsim sıcaktır,iklimler de gül açar kadın, Bir üzüm salkımın da tat dır,tutmasını bilene, Gül dalın da diken,nazlı bir kokudur bir yâren, Osmanlı saltanatına imza dır kadın. Her aşka ilham,her deniz de dalga dır kadın, Bir ailede sözdür,kıştan sonra kardelen, Kırık bir kalbe nükte dir ahenklenen, Mısralara izdir ,sevgiyi kalbe dolduran. Tırnağın da geçmişin izi,sevenin tek sözü dür kadın, Yokluğun meşâlesi,şefkatin denizi dir bitmeyen. Her gonca da diken her sevgide bitmeyen, Yaradan’ın ifadesi,bir manâ sesidir kadın. Her gecede şafak,her şafakta türküdür kadın, Tarihe yazılmış silinmez öyküdür kadın. Dünya’nın tadı,bir bakışın adıdır bilene, Züleyha’nın sabrı,Hz.Meryem’in iffeti dir KADIN. ZEHRA YÜCEL |