BEN BİR KADINIM
Beni kadın diye yerme
İlk insan Âdem’in yoldaşı İnsan neslinin anası Havva Anamız da bir kadın değil mi? Cahilliğin karanlığı sarmıştı her yanı Putlarla doluydu Beytullah’ın içi ve dışı Beklenen bir ışıktı dünyaya gelen Onun nuru yayıldı dünyaya Mekke’den İki cihan Serveri Hz. Muhammed’i doğuran Âmine Anamız da bir kadın değil mi? Erzurum’a dayanmıştı düşman Aziziye Tabyası çıkmıştı elden Sabah ezanıyla toplandı kahramanlar Kazma, kürek, taş ve sopayla Attılar düşmanı Erzurum’dan En önde yüce cesaretiyle destan yazan Nene Hatun da bir kadın değil mi? Yaşam savaşı verirken hasta adam Anadolu’muzdu elimizde kalan son vatan Onu da yer yer işgal etmişti kahpe düşman Fayda yoktu ne Osmanlıdan ne de saraydan Bir mavi gözlü dev vardı hesapta olmayan “Geldikleri gibi giderler” deyip işe başladı Düşmanı İzmir’de döktü denize Cumhuriyet’i kurup emanet etti gençliğe Mustafa Kemal Atatürk’ü doğuran Zübeyde Ana da bir kadın değil mi? Dokuz ay karnında taşıyan Canından can, kanından kan veren Sırasında sütüyle, sırasında şefkatiyle besleyen Yemeden yediren, giymeden giydiren Saçını süpürge, kucağını liman eden Ayakları altına Cennet serilen Anan da bir kadın değil mi? Aynı anadan doğduğun Aynı yollardan geçtiğin Koştuğun, oynadığın Aynı okulu paylaştığın Abla veya küçük kız kardeşin Belki de ana vekilin olan Bacın da bir kadın değil mi? Bir göz görüp aşka tutulduğun Hayallerinin, rüyalarının kadını Aynı yastığa baş koyduğun Boy boy çocuklarının anası Şefkat ve sevgi abidesi Zevcen de bir kadın değil mi? Kollarında uyuttuğun Şefkatle bağrına bastığın Saçlarını okşadığın Koklamaya kıyamadığın Koşup boynuna sarılan Sana “babacığım” diyen Kızın da bir kadın değil mi? Kadir Tozlu 07.03.2017 Dünya Kadınlar Günü için kadınlarımıza hediyemdir. |