Hani düşünüyoruz ya çoğu zaman
Ne güzel günlerdi diye iç çektiğimiz çocukluğumuzu
Biz bugünden o günleri düşünürken
O günlerde de bugünümüzü düşünüyorduk
Doktor mu olacaktık? öğretmen mi?
Yada pilotmu? belki de futbolcu olacaktık
Yarınları düşünürken daha çok burnumuzu çekiyorduk
Sokaklarda çok gezdiğimiz için
Bugünlerdeyse geçmişe iç çekmelerimiz var
"Neyse daha büyüyeceğiz aman...
Ben mi üstesinden geleceğim bunların şimdiden
Bir sürü ödevim var
Arkadaşlarda bekliyor hem.."
Bugünlerdeyse bekleyen arkadaşlar pek bir az
Ve ödevlerimiz hayata sorumluluklarımız oldu
Çocukların zarar görmemesi bunlardan sadece bir tanesi
Bizler düşe kalka yara bereyle büyüsekte
Şimdiki çocuklar bizim gibi düşmüyor
Velhasıl çocuklar ödevlerini yapmalı
Büyüklerde çocuklara sahip çıkmalı..
Güray Gökkaya