KIYMETİ YOK KIYAMETİN
Kocamış yıllar geçen zamanda
Bir sefili isyan tutar hıçkırıkta Kayıp geçilmiş ruhlar bekleyişte Cenneti elinden alınmış kimse Günah tövbe cehennem dilense Güneşe don biçmiş ömrü fukara Yaka paça kovulmuş rüzgara Uçmuş aklı yeni gün aralarda Çalmış bulutları hüznü yoksulda Ayağa düşmüş yıldızlar çağında Gökleri ateşe vermiş kıyameti yok Batıdan çalınan ruhu doğrusu yok Cihan harbe yürürken beşeri çok Ölüm o gün icat olunca ömre çok Yanmaz yürek kucakta evlat yok |