Ruhumun seninle ıslanmışlığıyla bakıyorum gülüşüne
Bugün yine yağmuru misafir ediyor bu şehir
Bense yarı belime kadar ıslanmışlığımla bakıyorum otobüs penceresinden Yağmurlar eskisi gibi de yağmıyor buralara Olmayı istediğim ve özlediğim geçmişe de götüremiyor elbette yolculuklar Bugünlerden sonra olabileceğimiz zamanlarda meçhul Seni uğurladığım dönüşlerinde karşıladığım terminalden uğurluyorum şimdi tüm varlığımı Sonu bilinmeyen umutlara doğru gidiyorum hep günbegün Bir küçük kız çocuğunun ağlayışı takılıyor gözlerime Bir paket jelibona sakladığı gülüşü hediye ediyor orada gözlerinden Bir gülüşün var seninde bende kalan ve hiç gitmeyen Bende onu çıkarıyorum sakladığım gözlerimden Ve ruhumun seninle ıslanmışlığıyla bakıyorum o gülüşüne Birde yarı belime kadar ıslanmışlığımla bakıyorum otobüs penceresinden... Güray Gökkaya |
Yağmur en çok hüzün yağdırıyor şiirlere, burada da olduğu gibi
Keşke otobüs yolculukları insanları olmak istedikleri özledikleri geçmişe götürebilseler demiş şair
Özlem ve hüzün iç içeydi, kutlarım güzel bir şiirdi
Selamlar, saygılar