Boyun eğmek , Auguste Angellier, Çev. Sunar YazıcıoğluCan sıkıcı bir vedanın ardından seni rüyamda gördüm: Zor ve görkemli koyaklarda yürüyordun Üzerinde buzullardan ya da Atlantik’deki dalgalardan Daha çok gök mavisi, kadife elbise vardı. Parlayan doğuya doğru ilk ateş fışkırdığında; Acımasız korkunç gözlü altın bir ejderha O doğan güneşi senin boynuna kopçalıyordu, ama yumuşak Bir itiraz gök mavisi ve utangaç gözlerinden aşağı indi; Arkanda lacivert taşından bir deniz ışıyordu Onun kat kat dalgaları çok parlak mavimsi pırıl pırıl Büyük bir göğe doğru bir kilise avlusu gibi yükseliyordu. Ellerinde henüz koparılmış unutma beni çiçekleri tutuyordun, Bu çiçekleri bir kelime söylemeden bana uzattın, Ben de göz yaşlarımı saklamak için alnımı içine gömdüm. Auguste Angellier (1848-1911) Çev. Sunar Yazıcıoğlu Şiirin aslı: L’acceptation Je te vis dans un rêve après un triste adieu : Tu marchais dans les plis pesants et magnifiques D’une robe en velours d’un plus céleste bleu Que celui des glaciers ou des flots atlantiques. Quand vers l’orient clair jaillit un premier feu ; Une gorgone d’or aux cruels yeux tragiques L’agrafait à ton cou, mais un doux désaveu Descendait de tes yeux azurés et pudiques ; Derrière toi luisait une mer de lapis Dont les flots étages montaient comme un parvis Vers un grand ciel limpide aux bleuâtres splendeurs ; Tu tenais dans tes mains de frais myosotis, Sans me dire un seul mot tu me tendis ces fleurs, Et j’y plongeai mon front pour y cacher mes pleurs. Auguste Angellier |
Gönül dostu; Çok çok canı gönülden tebrik ederim…
kutlarım…
…..…………………. Saygı ve Selamlar.