Tezat
Çok yük birikti, artık kaldırmıyor omuzlarım
Çok şey öğrendi çırak, mamafih aramıyor ustasını Artık dinlenmek için boşluk dahi aramıyorum Çok yakınım ölüme, pek vaktim de yok sanırım Daralıyorum; tüm yandaşlarım kayıp, ordum yenik Bir çıkış arıyorum lakin ışık dahi bulamıyorum Sade bir duvara dayanıyorum, dayanamıyorum Onunla konuşuyorum, yalnız ona dert yanıyorum Nasıl bir soru sorduysam, bazen cevap dahi alamıyorum Hayat; bazen çok bilge, bazen tezat dolu bir oyun Tüm taşları önüne serer, ölüm kaybedeni bulur Ben yolunu çoktan kaybetmiş bir keşişim Benden ne usta, ne çırak olur, ne de bir yolun yolcusu |
Şiirinizi kutlar ve tebrik ederim…
Beğendimve haz aldım…
...................................................... Saygı ve Selamlar….