yollar..
Yollar..
Veyselin uzun ince dizeleri.. Nedensiz,sebepsiz gitmelerim. Özgürlüğüm.. söylemeye korktuğum şeyler oldular.. Sonraları acı,özlem ve gözyaşları. Tozlu dumanlı geçen bir ömrün her kilometre taşında onlar vardı... Bazen sorarım.. Değişen nedir.? aynı yol.. aynı acıtan sessizlik.. aynı ben.. Değişen birşey yok.. Ardı ardına avuçlarımdan kayan.. birkaç hoyrat yıldan başka herşey aynı.. Oy hasretim.. Bir yanım eksik gezerim buralarda.. Gözlerimden kayan son damlalara sakladım acıları.. Uyku bürümez.. Daha söylenecek çok şey var geceye üstelik.. Yalandanda olsa gülücüklerle bezeli.. yalandanda olsa güzel.. Toplasam diyorum umutların hepsini.. Bir güvercin kanadına tutturup güveren şafaklara doğru uçursam.. Biliyorum henüz vakti değil... Burada değil.. Bu gece değil... ATEŞ VURAL.. |
Bir güvercin kanadına tutturup
güveren şafaklara doğru uçursam..
Biliyorum henüz vakti değil...
Burada değil..
Bu gece değil..
BU GÜZEL ŞİİR HERKESİN GÖZÜNDEN NASIL KAÇAR !