KayboluşŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir arkadaşla alış-verişimiz oldu. Ödemelerimizi yaptık. 50 TL gibi bir bakiye kaldı onu da önümüzdeki ay giderelim dedim. Ayın 16 ya da 17 sinde mesaj yazıyor, bizim şu 60 Tl yi bir temin etsek. Bir gün sonra olsa gerek parayı ödemek için gittiğimde iş yerinde yokmuş. Komşusu telefon açtı. Falan yerdeyim dedi. Telefonu bana verdi. Ben de komşuya 50 TL bırakıyorum dedim. Tamam dedi. Ardından bu şiir ortaya çıktı.
Tutsak olmuş insan, paraya-pula, Rıza için yardım etmiyor kula, Cahil gelmiş, cahil gider okula, Kalmamış değerler, kaybolup gitmiş! Karamsar bir tablo çiziyor çevre, Tükendi insanlık gelen her evre, Gülelim deyince biz de bu devre, Baktım ki umudum yok olup bitmiş! Toplumda değerler kalkınca rafa, İşler dökülüyor sadece lafa, Bütün olanları almıyor kafa, Hatırı-gönülü kenara itmiş! Dayanamaz olmuş böyle duruma, Top yekûn gelinmiş bir uçuruma, Bilmem gerek var mı başka yoruma? Yaş otuz beş amma görüntü yetmiş! Dertli, olanları getirir dile, Çok rağbet görüyor yalan ve hile, Sanki bütün toplum vermiş el-ele, Sanırsın insanlık kaybolmuş-yitmiş! ERDEMLİ-09 Şubat 2016 Salı Cafer AKSAY |