KÂHTA’M ÖZLEDİM SENİAttın beni kader gurbet çölüne, Gün geceye gam kederi katarım… Kâhta’m candır varsam baraj gölüne, Hasret seni mavi suya atarım… Dolunaylı bir gecede gül dersem, Ayrılığa tüm dertlere yol versem, Aysadık’ın yamacına çul sersem, Üzerinde yıldızlarla yatarım… Hasret çökmüş yürek dönmüş baruta, Canım döndü alev sarmış Beyrut’a, Gün doğmadan çıksam yüce Nemrut’a, Tüm efkârı esen yele satarım… Eski Kâhta suyun cana şifadır, Kalen tarih bendeki bağ vefadır, Dost Cendere Köprüsü tam sefadır… Elbiseyle berrak suya batarım… Cantekin der; ben kaderi siyahım, Yad ellerde bir gönülsüz seyyahım, Canım Kâhta’m sende olsa sabahım, Bağ bahçende her gün keyif çatarım… |
Sevgiler. . .